نحوه استفاده از شانه کک در گربه ها
04 بهمن 1401
اگر شما هم یک سگ خانگی معلول دارید، احتمالاً ساعت ها وقت خود را صرف مطالعه مقالات مختلف درباره چگونگی کمک به او کرده اید. مراقبت از سگ معلول مانند سگ نابینا یا سگی که دچار نقص عضو شده است هرگز کار آسانی نیست، اما رعایت یک سری عادت های مناسب می تواند به سگ شما کمک کند تا سال ها شاد و سالم زندگی کند.
ضرورتی ندارد سگ معلول خود را در داخل خانه محدود کنید. در شرایط فعلی هم ممکن است که او را کنار خود به سفر ببرید یا به حرکت کردن و لذت بردن از فضای باز تشویق کنید. مثل همیشه اولین گام شما باید مراجعه به دامپزشک برای تشخیص میزان معلولیت و ارائه یک برنامه درمانی مداوم باشد. بسته به شرایط سلامتی سگ شما، ممکن است دامپزشک انواع مختلف مراقبت های پزشکی یا دارویی را تجویز نماید.
اما مواردی نیز وجود دارد که می توانید برای رفاه و خوشبختی سگ معلول خود از آنها استفاده کنید. ما در پت شاپ آنلاین یوزاس چند نکته و ترفند برای نگهداری سگ معلول به شما ارائه می کنیم.
فعالیت روزانه و میزان درد سگ خود را تحت نظر داشته باشید. درک کافی از نیازها و رفتارهای منحصر به فرد او، کمک زیادی به شما می کند تا تغییرات کوچکی ایجاد کنید که کیفیت زندگیش را به شدت بهبود می بخشد. پس از آغاز هر تغییری برای بررسی وضعیت سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید.
سگ های دچار ضعف یا فلج اندامی با محدودیت تحرک روبرو هستند. گاهی اوقات این سگ ها ممکن است توانایی خود را در حرکت کاملاً از دست بدهند. این از دست دادن تحرک می تواند منجر به افسردگی، کم اشتهایی و یا هر رفتاری شود که کیفیت زندگی او را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
خبر خوب این است که بسیاری از سگ های معلول جسمی می توانند با استفاده از ابزارهای کمک حرکتی دوباره روی پاهای خود بایستند. اگر سگ شما در حال مقابله با ضعف اندام است، استفاده از قلاده کتفی می تواند به شما کمک کند تا سگ خود را درهنگام بالا رفتن از پله ها یا داخل شدن به ماشین حمایت کنید. قلاده کتفی هاچیکو، کایوت، اسپریت و مارول پیشنهاد ما در پت شاپ آنلاین یوزاس به شماست.
اگر سگ شما برای جابجایی نیاز به کمک بیشتری داشت، صندلی چرخدار برای پاهای عقب یا صندلی چهار چرخ می تواند دقیقاً همان چیزی باشد که سگ معلول شما برای مستقل شدن به آن نیاز دارد.
سگ های معلول هنوز هم نیاز به ورزش دارند. بسیاری از آنها خواهان بازی و تحرک هستند، اما گاهی به دلیل بیماری مانند آسیب نخاعی یا نقص مادرزادی قادر به این کار نیستند. بنابراین شما باید فعالیتی پیدا کنید که برای آنها مفید باشد. برای سگی با تحرک محدود این می تواند شامل یک پیاده روی بسیار کوتاه یا حتی بهره مندی از شنای سگ در استخر باشد. اطمینان حاصل کنید که سگ شما به راحتی قادر به انجام هر فعالیتی است و از آن لذت می برد. قبل از اقدام یا هر گونه فعالیتی از دامپزشک مشورت بگیرید.
شما ممکن است تجربه مسواک زدن به سگ خود را داشته باشید، اما یک سگ معلول احتمالاً به مراقبت بیشتری در این مورد نیاز خواهد داشت. همچنین اگر سگ معلول شما نمی تواند خودش را تمیز کند، بهتر است موی او را همیشه کوتاه نگه دارید. از برس کردن مرتب موی او نیز غافل نشوید. برس دو طرفه رها با کارآیی راحت و دوام بالا به شما توصیه می شود.
سگ های معلول ممکن است در اندام های فلج خود حسی نداشته باشند، برای همین در صورت آسیب دیدن در آن عضو به خصوص دردی نخواهند داشت. این بدان معنی است که سگ شما در این هنگام ناله نمی کند یا لنگ نمی زند تا شما به آسیب او پی ببرید.
بنابراین لازم است که سگ خود را حداقل یک بار در روز از نظر آسیب دیدگی چک کنید. بررسی روزانه ایده خوبی برای سگ های دارای معلولیت دیگر نیز است. به عنوان مثال اگر سگ شما نابینا شد، ممکن است در فضایی که قبلاً با آن آشنا بود، دچار مشکل شود، یا در پیدا کردن ظرف غذا و آب خود ناتوان گردد. بنابراین بررسی روزانه وضعیت او به شما کمک می کند تا مشکلات او را بفهمید و مثلا آنقدر نزدیک او بمانید تا مطمئن شوید که قادر به یافتن وعده های غذایی خود می باشد.
رفتارشناسان حیوانات بر این باورند که حتی سگ های پیر می توانند ترفندهای جدیدی یاد بگیرند، قابل توجه است بدانید سگ های معلول نیز می توانند! در حقیقت، آموزش می تواند فعالیت سازنده ای باشد که سگ معلول شما را درگیر و شاد نگه می دارد. اما به احتمال زیاد مجبورید آموزش خود را متناسب با نیازهای منحصر به فرد او تغییر دهید. به عنوان مثال اگر سگ شما شنوایی خود را از دست داده، زمان مناسبی برای شروع آموزش یا تقویت زبان اشاره به او است و اگر سگی در عادت کردن به صندلی چرخدار خود مشکل دارد، مدتی به او کمک کنید تا به ایده حرکت روی چرخ عادت کند.
با سگ خود صبور باشید تا با شیوه جدید زندگی خود سازگار شود. البته همچنین یادتان باشد که صبر و تحمل خودتان را نیز افزایش دهید! سگ معلول شما ممکن است هنوز پرانرژی و مایل به بازی باشد، اما وقتی که بینایی خود را از دست داده یا دچار عوارض دیگر شده، ممکن است روحیه خود را از دست بدهد. بنابراین برای او وقت بگذارید و از زندگی در کنارش لذت ببرید.